Rolą zasilacza ATX jest konwersja prądu przemiennego na powszechnie używany zasilacz prądu stałego. Posiada trzy wyjścia. Jego wyjście to głównie pamięć i VSB, a wyjście odzwierciedla charakterystykę zasilacza ATX. Główną cechą zasilacza ATX jest to, że nie wykorzystuje on tradycyjnego wyłącznika zasilania do sterowania zasilaczem, lecz wykorzystuje napięcie +5 VSB, tworząc urządzenie z przełącznikami ustawionymi naprzemiennie. Dopóki poziom sygnału PS jest kontrolowany, można go włączać i wyłączać. moc. PS otwarty, gdy napięcie jest mniejsze niż 1 V, zasilanie większe niż 4,5 V powinno zostać wyłączone.
W porównaniu z zasilaczem, zasilacz ATX nie jest taki sam na linii, główna różnica polega na tym, że sam zasilacz ATX nie jest kompletny po wyłączeniu, ale utrzymuje stosunkowo słaby prąd. Jednocześnie dodaje funkcję wykorzystującą bieżące zarządzanie energią, zwaną Station Pass. Umożliwia systemowi operacyjnemu zarządzanie bezpośrednim zasilaniem. Dzięki tej funkcji użytkownicy mogą samodzielnie zmieniać system przełączników, a także mogą wykorzystać możliwości zarządzania siecią. Przykładowo komputer może połączyć się z sygnałem modemu do komputera poprzez sieć, a następnie obwód sterujący wyśle unikalną moc ATX + napięcie aktywacyjne 5V, zacznie włączać komputer i w ten sposób zrealizuje zdalny start.
Główny obwód zasilacza ATX:
Główny obwód konwersji zasilacza ATX jest taki sam jak w zasilaczu AT. Przyjmuje również obwód „dwururowego półmostka innego wzbudzenia”. Kontroler PWM (modulacja szerokości impulsu) również wykorzystuje układ sterujący TL494, ale wyłącznik sieciowy jest anulowany.
Ponieważ wyłącznik główny jest wyłączony, tak długo jak przewód zasilający jest podłączony, w obwodzie konwersji będzie napięcie +300 V DC, a zasilacz pomocniczy dostarcza również napięcie robocze do TL494 w celu przygotowania zasilania rozruchowego.
Czas publikacji: 12 lipca 2022 r
